Muizenman zingt complexe liefdesliedjes

Dat muizen konden zingen wisten we al. Maar nu blijkt hun repertoire ook nog eens van hoogstaand niveau. Het is genieten in de Friese weilanden - voor wie het horen wil.

De grote kenner op het gebied van muizengezang is Erich Jarvis van de Duke University in North Carolina. Hij kwam in 2005 met het nieuws dat muizen kunnen zingen.

Muizen zingen ultrasoon op een toonhoogte die voor de mens niet hoorbaar is. Wie het gepiep vertraagd en verlaagd afspeelt ontwaart een melodie die vergelijkbaar is met het getsjilp van jonge vogels.

De afgelopen jaren deed Jarvis verder onderzoek. De resultaten ervan staan deze maand in het wetenschappelijke tijdschrift Frontiers of Behavioral Neuroscience.

De wijsjes die mannetjesmuizen zingen als ze een vrouwtje verleiden variëren. Voor iedere situatie is er een ander liedje. Het moeilijkste wordt gezongen als het mannetje een vrouwtje ruikt maar nog niet ziet. Het werkt als een lokroep. En valt die niet in de smaak, dan kan de muis zijn serenade veranderen in toonhoogte en melodie.

Als het vrouwtje eenmaal in het vizier is wordt zijn liedje minder complex. Zachter ook, naar Jarvis denkt om energie uit te sparen. Die energie is immers hard nodig voor de volgende stap.

Er blijken ook verschillen tussen muizenfamilies. De ene muis zingt anders dan de andere. Vrouwtjes vielen als een blok voor degene met de moeilijkste melodie. En gek genoeg prikten ze het gelijk door als er een broer om de hoek kwam kijken. Waarschijnlijk zingen broers dezelfde soort liedjes, denken Jarvis en zijn collega’s. Zo wordt met een bochtje inteelt in de muizenwereld voorkomen.

Leuk om te weten. Maar hebben we er ook wat aan?

Op termijn. Want zelfs dove muizen zingen. Dat betekent dat de liedjes aangeboren zijn en dat is weer van belang voor onderzoek naar menselijke doofheid en de behandeling daarvan.

Onderzoekers proberen de werking van muizenhersenen exact in kaart te krijgen. Ze willen precies weten welke neuronen reageren op welk type geluid.

Dat moet uitmonden in een soortgelijke kaart voor de mensenhersenen. En wie eenmaal weet welke neuronen het laten afweten bij dove mensen, kan diezelfde neuronen ook kunstmatig in actie zetten - en een dove weer laten horen.