Broer Marianne eist ook €43.000 shockschade

Freddy Vaatstra had een sterke band met zijn zusje Marianne. Tot op de dag van vandaag lijdt hij onder haar gewelddadige dood op 1 mei 1999. Hij eist rond €43.000 schadevergoeding.

Freddy Vaatstra trof zijn verkrachte en vermoorde zusje (16) die dag aan in een weiland bij Veenklooster, ontkleed, in een plas bloed. Voor de Leeuwarder rechtbank eiste hij een schadevergoeding van Jasper S., voor de chronische posttraumatische stressstoornis (PTSS) die Freddy sinds het misdrijf ontwikkelde. S. werd in 2013 veroordeeld tot achttien jaar gevangenisstraf voor de moord op de scholiere. S., veehouder in Oudwoude, werd in 2012 gearresteerd na een groot DNA-onderzoek.

De hoogte van de shockschade die Vaatstra claimt zal ongeveer even groot zijn als die zijn vader Bauke Vaatstra vorig jaar december kreeg toegekend van de rechtbank: €43.000, zei advocaat Yehudi Moszkowicz na afloop van de zitting desgevraagd. De exacte hoogtes van de vorderingen komen in een aparte schadestaatprocedure aan bod. Ook moeder Maaike Terpstra en haar kinderen Johan en Ineke eisen shockschade. De bedragen die zij eisen zullen iets lager zijn dan die Freddy claimt, aldus hun raadsman. 

De moeder van Marianne lijdt aan een posttraumatische stressstoornis en een complexe rouwstoornis. ,,Haar oogappel is afgeslacht en dat heeft diepe, onherstelbare wonden nagelaten”, aldus Moszkowicz.

Voor toekenning van shockschade is een vereiste dat nabestaanden geconfronteerd worden met het stoffelijk overschot. Freddy en Bauke troffen het lichaam van Marianne kort na het misdrijf aan; bij Johan, Ineke en moeder Maaike Terpstra was die directe confrontatie er niet. Hierdoor is juridisch gezien geen sprake van shockschade, meent de advocaat van Jasper S., Ernst Frank Muller. ,,Verdriet komt niet in aanmerking voor vergoeding”, aldus Muller. 

Het leven van Maaike staat dertien jaar stil

Toch meent Moszkowicz dat de drie nabestaanden hiervoor in aanmerking komen. ,,Alle gruwelijke details van de bekentenis tijdens de rechtszitting hadden hetzelfde effect als wanneer ze het lichaam van Marianne hadden gezien. Maaike is er ernstig aan toe. Haar leven staat dertien jaar stil. Ze is volledig naar binnengekeerd.” Dat Marianne’s keel was doorgesneden _- ,,als een beest is ze afgeslacht”- was eveneens zeer confronterend, aldus Moszkowicz.

Behalve shockschade deed hij ook een beroep op het wetsvoorstel van vorig jaar, waarbij nabestaanden affectieschade kunnen claimen na een misdrijf. ,,Uw rechtbank kan geschiedenis schrijven en als eerste affectieschade toekennen. Het is dé gelegenheid om nabestaanden te erkennen in hun leed.”

Muller beklemtoonde dat momenteel een wettelijke basis voor affectieschade ontbreekt. Een wetsvoorstel kan bovendien onmogelijk gelden voor een misdrijf dat in 1999 plaatsvond, voerde hij aan. 

Moszkowicz meent dat Jasper S. een onrechtmatige daad beging door zijn daad 13,5 jaar lang doelbewust te verzwijgen. ,,Daardoor is het leed bij de nabestaanden verergerd. Al die tijd leefden ze in onzekerheid over wat er precies met Marianne was gebeurd.” Muller betwist dat zwijgen een onrechtmatige daad is. Hij haalde een zaak aan van een echtgenoot, wiens echtgenote twintig jaar lang had gezwegen over het feit dat de man niet de vader was van hun kinderen. ,,Het hof wees dit af.” 

De rechtbank doet in juni uitspraak.

Laatst gewijzigd op 02-04-2015 om 14:08 uur