Kattencafé Poespas in Leeuwarden: snorrebaarden first! 

Welkom in het nieuwe kattencafé Poespas in Leeuwarden. Hier draait het om beesten. Mensen kunnen er werkervaring opdoen. Na een crowdfundactie kon het café open, bijzonder in zijn soort.

Boefje, de zwart witte ex-kater, staart naar buiten. Hij zit in de brede vensterbank vol kussens van Kattencafé Poespas in Leeuwarden en kijkt naar het verkeer dat voorbijrijdt op het Noordvliet. De rood-witte Mango (1,5) heeft zich even teruggetrokken in de eigen ruimte voor de vier katten, die hier wonen. Daar kunnen ze eten, drinken, op de kattenbak of gewoon even uitrusten van al het mensenbezoek. De 24 weken oude Lily en Romy buitelen over elkaar heen en rennen daarna achter een balletje aan dat over de grond rolt. 

Het gebeurt allemaal in café Poespas in Leeuwarden. Het is een bijzonder café, sinds eind 2016 open: het is onderdeel van de ROZ Zorggroep en daarmee een plek waar mensen, met een afstand tot de arbeidsmarkt, werkervaring kunnen opdoen. Zij krijgen instructies over hoe om te gaan met de snorrebaarden. Zorgaanbieder ROZ Groep beheert ook het Tromptheater in Leeuwarden en Moto Zorg, een werkplaats en winkel met motoren, waar mensen met een beperking werken. Dat gebeurt ook in Poespas, waar mensen met een licht verstandelijke handicap of psychiatrische problematiek als vrijwilliger aan de slag gaan. 

Na een crowdfundactie dit voorjaar, die 16.000 euro opbracht, kon het café echt open. Met het geld werden de verbouwing, de inrichting, keukenapparatuur en de kattenspeeltjes betaald. René de la Porte van RondomZorg vertelt dat er gezocht werd naar een dagprogramma waarin medewerkers echt zinvol werk ervaren. “Dat lukt hiermee beter dan met simpel productiewerk.” 

Per dagdeel werken er gemiddeld vier mensen in het kattencafé. De la Porte: ,,We zitten nog in de opstartfase. Deze week gaan we ook zaterdag open en binnen twee maanden ook op de zondag. Op den duur gaan we ook lunches en avondeten aanbieden.” 

Huisregels 

Bij Poespas stap je niet zomaar binnen, zoals in een gewoon café. De gasten zijn hier letterlijk te gast in de leefomgeving van de poezen. Ze dienen zich van tevoren aan te melden via de website en mogen maximaal twee uur blijven. Wie binnenstapt in het pand aan het Noordvliet (voorheen Anna Blamanhuis) wordt hartelijk ontvangen, maar ook direct gewezen op de huisregels.

Katten mogen niet worden opgepakt noch gevoerd. Ze kiezen jou wel uit. De diertjes moeten naar jou toekomen als gast. Anders laat je ze met rust. ,,De twee uur houden we aan omdat dit voor de katten overzichtelijker is”, licht coördinator Djamiela van der Zee toe. ,,We willen liever geen bomvol café en niet te veel in- en uitloop. Je wilt als gast dat de katten naar je toe komen en even op je schoot gaan zitten. Dat gebeurt alleen als er voldoende ruimte en rust is.” Daarom ook staan er maar vier tafels en is er maximaal plaats voor 24 gasten. 

Tearoom 

Jindra Rotscheid studeert diermanagement aan Van Hall Larenstein en loopt stage bij Poespas. Zij let vooral op het welzijn van de katten en zegt daarom vooral heel blij te zijn met de eigen cats only-ruimte voor de diertjes. Die grenst aan het huiskamercafé annex tearoom. Via een kattenluikje kunnen de poezen daar naar binnen. ,,Daar kunnen ze zich terugtrekken en hun rust pakken,” licht ze toe. Hoog aan de wand hangen houten kistjes waar de katten op kunnen springen. ,,Hoogte is belangrijk. Katten voelen zich veilig als ze hoog kunnen zitten.” 

Ook vindt ze de huiselijke sfeer een voordeel voor de katten. In kattencafés in Japan bijvoorbeeld zitten vaak veel katten in een relatief kleine ruimte. ,,Daar ben ik geen fan van.” Daarom hanteert Poespas een maximum van zes, hooguit acht katten. ,,Het plan is om er over een half jaar een paar oudere, moeilijk plaatsbare katten bij te halen.” 

Knuffeltherapie 

Cliënt Carlos - groen overhemd, zwarte broek – serveert vier bezoekers schoteltjes met gebak. In de melk van de cappuccino is, heel toepasselijk, een poezenkopje zichtbaar. Een van de gasten is Daphne Schadé, die met twee vriendinnen aanschuift aan een tafeltje. ,,Dit wordt mijn stamcafé!’' grapt ze  ,,Je wordt hier echt vrolijk. Het is een soort knuffeltherapie die de diertjes je geven. Contact tussen mens en dier is heel belangrijk. En weet je, de aanwezigheid van katten schept een heel andere sfeer. Er is geen ruimte voor nare gesprekken.” 

Boefje is inmiddels op een stoel gekropen die onder tafel is geschoven. Mango is naar de kattenruimte vertrokken en alleen de twee speelse jonge katjes dartelen nog rond in het café. 

Stressgevoelig 

Woordvoerder Dik Nagtegaal van de Dierenbescherming zegt in een reactie dat het Leeuwarder poezencafé goed doordacht lijkt opgezet, mede door de aparte ruimte voor de dieren. Ook dat het café alleen op afspraak kan worden bezocht, is een voordeel, meent hij. ,,Katten zijn stressgevoelige dieren, dus het is belangrijk dat ze zich terug kunnen trekken. Een kat moet zijn eigen gang kunnen gaan.” De Dierenbescherming is overigens niet per se tegen kattencafés, maar volgt het fenomeen wel kritisch. ,,Het is toch ook wel zo dat dieren in een kunstmatige situatie worden gezet om mensen te vermaken.”