Afsluitdijk koestert water en energie
De Afsluitdijk is een icoon tot in de eeuwigheid. Maar toch blijft niet alles hetzelfde. De dijk wordt vernieuwd. Een investering van €830 miljoen.
Door De RedactieEens in de tienduizend jaar mag het misgaan. Dan zou het water over de dijk mogen vliegen. Maar om het risico tot die ene keer te beperken, wordt de komende jaren aan de dijk heel wat werk verzet.
De dijk uit de vorige eeuw moet van deze eeuw worden. Daarom wordt hij op plaatsen hoger, wordt het profiel aangepast en de bekleding verbeterd. Maar veel ingrijpender is de modernisering van de sluiscomplexen bij Kornwerderzand en Den Oever. Ook komt hier een ruimere doorgang voor grote luxe jachten. Voor de vissen is betere vismigratie tussen zout en zoet water bedacht.
En om de dijk helemaal een dijk van de toekomst te maken wordt deze een energiedijk. Energiewinning uit spui- en getijdenstroom, stroomopwekking door osmose-energie, zonne-energie, dit zijn de zaken waar nu vol op wordt ingezet. Blue Energy, heet het.
De Afsluitdijk is hiermee een van de elf kanshebbers om Nationaal Icoon te worden. Dan gaat het om innovatieve projecten met grote maatschappelijke en economische betekenis. De uitslag ligt voor de hand. Een bestaand icoon met monumentale status krijgt gewoon nieuw leven.
De hele Afsluitdijk heeft iconische waarde. Het is een rechte lijn die een sterke verdedigingslinie vormt tegen de zee. Een voor die tijd bewonderenswaardig staaltje innovatie om midden op zee zo’n lange dijk aan te leggen.
Met de voltooiing van de dijk in 1932 werd de dynamiek van de Zuiderzee bedwongen en lag er het perspectief voor maar liefst 170.000 hectare nieuw vruchtbaar land. Aan veel was gedacht, een fietspad, een autoweg en een geplande spoorlijn. De laatste is er nooit gekomen. De ruimte werd benut in de jaren zestig voor een vierbaans weg.
Per dag rijden er gemiddeld 18.000 automobilisten over de dijk. Het is vooral woon-werkverkeer tussen Friesland en Noord-Holland, vrachtverkeer en mensen die op weg zijn naar recreatieve bestemmingen.
Wat opmerkelijk is dat nergens de automobilist zicht heeft op de Waddenzee. Het is een lange rit langs de hoge zeekering, waarbij alleen de golven of de leegte van het IJsselmeer te zien zijn. De automobilist zou vanaf de bruggen in principe de Waddenzee kunnen zien, maar hier zijn de licht-reflectielamellen voor de fietsers de belemmering.
Het Monument halverwege de dijk is het baken. Voor zowel voor het zicht op de weg, als over de zee. Dit is de plek die toch kans biedt om de Waddenzee te overzien, maar ook om de eentonigheid van de autorit te verbreken. Per jaar zijn er dertigduizend bezoekers van de toren.
Het Monument is een bijzonder ontwerp van de architect Willem Dudok. Hij hield toen al rekening met de rechte lijnen. De verticale toren is een mooi contrast met de horizontale Afsluitdijk. Ook in deze toren blijft het zicht op het IJsselmeer. Totdat de top is bereikt. Pas dan opent de toren het zicht op de Waddenzee.
Laatst gewijzigd op 12-05-2015 om 16:37 uur
