Hé ouwe, geef die millennials wat meer krediet

Al een paar jaar maak ik me zorgen over de twintigers en dertigers. In een serieus gesprek kijken ze mij steeds vaker wazig aan. Waar hééft die ouwe het over?! Onbegrip in het linkeroog, terwijl het rechter vastgekleefd blijft aan de smartphone.

Laat ik het maar eerlijk toegeven. Ik deug voor geen meter. Man, blank, geboren begin jaren vijftig (jahaa, van de vorige eeuw, al doen mijn rimpels 1851 vermoeden), dus babyboomer en inmiddels senior, en voldoende welvarend. Fouter kun je niet zijn. In de ogen van andersgetinten, want dan zal ik ook wel voor een zwarte Zwarte Piet zijn, en tegen het oprakelen van ons slavernijverleden en de vergrijpen in Ons Indië. Maar ook in de ogen van de autochtone millenials, geboren tussen 1982 en 2001.

Wij, want ik ben helaas met meerderen, hebben alleen maar kritiek op die generatie een stukje na ons. Twintigers en dertigers ontberen parate kennis, ook wel algemene ontwikkeling genoemd, stellen amper belang in cultuur anders dan een popfestival,  mijden de politiek en stapelen de ene dt-foud op de andere. Uit solidariteit lid worden van een partij, vereniging, vakbond, onderlinge uitvaartvereniging, de Wegenwacht? We melden ons wel als we zelf acuut hulp nodig hebben.

Irritante gelijkhebbers zijn wij

Nare types zijn wij. Irritante gelijkhebbers. Zeurpieten ook. Bevestigde Anne Neuteboom deze week in NRC Handelsblad (dit is een collectie sms'jes, elke dag met inkt gedrukt op bewerkte bomen die hiervoor zijn doodgemaakt). De 27-jarige cabaretière kreeg de ruimte bij de start van haar nieuwe programma 'Weg', en je mag drie keer raden wie er weg moeten. Fout. Anne wil zelf weg.

Haar probleem met ons, bejaarde zeikerds, kort samengevat: wij verwachten heel veel van de millenials, en sabelen tegelijk de groep de hele tijd neer. De club kan niks en weet niks. Neuteboom bestrijdt het eerste, maar geeft het tweede toe. Ze heeft weinig parate kennis, ,,ik weet veel dingen niet.'' Van de middelbare school werd ze weinig wijzer. Haar generatie werd in het studiehuis vooral aan haar lot overgelaten.

Maar ik kan alles op internet opzoeken, legde een nichtje mij eens luchtig uit. Ja, dat schiet lekker op, tijdens een serieus gesprek, mopperde ik. Gelukkig is Neuteboom verstandiger, en voorzichtig met alles maar ter plekke googelen. Zij beseft dat veel informatie op internet onbetrouwbaar is. Dit levert problemen op als het over geschiedenis, politiek of ethische kwesties gaat, erkent ze. Dus neemt ze liever helemaal geen standpunt in. Ook weer niet bevorderlijk voor een levendige discussie, lijkt mij.   

'Vaste baan, sparen, kont afvegen'

Toch gloort er hoop. Neuteboom stelt vast dat ze van huis uit alle goede doelen heeft meegekregen. ,,Mensen helpen, demonstreren, aanpakken, vaste baan, sparen, onze kont afvegen en niet onze pensioenpot opmaken.'' En hoe harder zij tegen de babyboomers schreeuwt dat zij dit niet gaat doen, ,,hoe harder ik mij afvraag of ik dat wél had moeten doen.''

Het komt goed. Ik zie nu al een chagrijnige oud-cabaretière over veertig jaar boze columns schrijven over de jeugd van dan. Zoals ik me veertig jaar geleden voornam alles heel anders en dus veel beter te gaan doen dan die sukkelige ouders van mij –  de betweters, de zeurkonten. Tip aan mijn mede-babyboomers: ga naar de voorstelling van Anne Neuteboom. Bonustip: geef daarna de millennials wat meer krediet. Ze hebben er recht op.

Laatst gewijzigd op 28-10-2016 om 15:40 uur