De goede torero is een dode torero 

Dalstra, Paulusma en Veenstra bieden gelukkig geen reizen aan naar het stierenrennen in Pamplona. De busondernemingen brengen je evenmin rechtstreeks naar andere stierentoestanden in Spanje. Ik durf wel te hopen dat er weinig Friezen staan te juichen bij die maar voortdurende gruwelijke dierenmishandeling.   

De 29-jarige Victor Barrio werd onlangs in het Spaanse Teruel door een stier gedood. Was hij een hardwerkende boer geweest, slachtoffer van een bedrijfsongeval zoals dat in elke veehouderij kan gebeuren, dan zou het lokaal in een tragisch maar klein bericht zijn geëindigd. Nu werd de man wereldnieuws, omdat hij sinds 1985 de eerste stierenvechter was die in Spanje zijn hobby met zijn leven betaalde. 

Vergden in dik dertig jaar die achterlijke opvoeringen geen doden? Dat zou moeten verbazen. Een beetje stier met z'n originele hoorns moet het toch makkelijk kunnen winnen van een onmens met een rode lap? Nee, het verbaast niet. De torero wordt geholpen door banderillo's, andere gekken die met prikstokken de stier kunnen afleiden en verjagen. En de stierenvechter kan ontsnappen uit de arena, als het hem echt te link wordt. Via een smalle doorgang of over de houten omheinig. De stier heeft geen uitweg. 

Nonsens om het een gevecht te noemen 

En zo is het een oneerlijk gevecht. Zeker tussen een volwassen en in mishandeling ervaren man, die nog kan nadenken over wat hij doet of laat, en een paniekerend stom beest in doodsnood. Zo is het zelfs nonsens om van een gevecht te spreken. Het is een martelende aanloop naar de slacht, die de stier hoe dan ook na de voorstelling ondergaat. Het dier in Teruel, dat formeel gesproken het nepgevecht won, is heus niet bewonderd teruggebracht naar de groene wei, voor een welverdiende oude dag.  

Het mag inmiddels duidelijk zijn. Voor mij is de enige goede torero een dode torero. Maar die Spaanse mannen beroepen zich op een eeuwenoude traditie. Ook het ellendige stierenrennen in Pamplona stamt al uit 1591, als collateral damage van de stierengevechten in die tijd. De logische manier om de beesten van de boer naar de arena te krijgen was de runderen door de straten te drijven. Het meehollen door dorpelingen was in het begin zelfs verboden – de stier mocht tijdens een val of botsing eens gewond raken. Later werd het gedoogd, nog later een walgelijk festijn. 

Inheemse bevolking is een beetje achterlijk 

Laten we, heel vriendelijk, de inheemse bevolking in dat vakantieland maar letterlijk een beetje achterlijk noemen. Ook in Spanje wint gelukkig de anti-lobby elk jaar aan aanhang. En internationaal wordt er al heel lang geprotesteerd tegen de zogenaamde gevechten en het rennen, dat niet alleen in Pamplona populair is. Ooit zullen verstand en gevoel het wel winnen. En laat Brussel eens iets goed doen. Als er ergens een Europees verbod zinvol is, dan wel op de arena's. Liever gisteren dan vandaag. 

Belangrijker is dat gewone toeristen, toevallig toch in de buurt, zich verre gaan houden van de stierengevechten en dat imbeciele rennen. Zonder publiek slinken de lol en het profijt van de eeuwenoude traditie waarschijnlijk snel. Die ene geestdriftige Friese toerist, die onverhoopt wel Pamplona of een arena bezoekt, zou ik graag een touwtje om de ballen binden. Om hem daarna met een spijkerstok wat op te jutten, voor hij naar de galg wordt afgevoerd. En voor dit feest mogen de touringcars uit Surhuisterveen, Drachten en Buitenpost wat mij betreft ladingen toeschouwers aanvoeren.   

Laatst gewijzigd op 15-07-2016 om 16:10 uur