Friezen te dom voor fraude 

Friezen staan bij hun verzekeraars onderaan op de lijst met fraudeurs. Dit leidde rondom tot de conclusie dat de verzekerden in deze provincie het eerlijkst zijn. Maar drie andere opties staan open: ze zijn van alle Nederlanders het slimst, het meeste lui, of ze zijn het domst.  

Het Verbond van Verzekeraars houdt registers bij, die voor alle leden toegankelijk zijn. Zo kan een verzekeraar, bij de aanmelding van een nieuwe klant of bij de beoordeling van een schadeclaim, nagaan of de betrokkene een dubieus verleden heeft bij één of meerdere bedrijven van collega's. Dit kan leiden tot nader onderzoek of directe weigering. De registratie met een zogeheten Externe Verwijzing (EVR) van een particulier of rechtspersoon – bedrijf, vereniging, stichting – is aan zeer strenge regels gebonden. 

De registratie behelst onder meer leeftijd, geslacht, woonplaats, het soort verzekering en het claimverleden. In de database belanden alleen verzekerden die aan drie eisen voldoen. Er moet een gegronde verdenking van poging tot benadeling van de verzekeraar bestaan. Er moet sprake zijn van laakbaar of strafbaar gedrag. En de klant moet aantoonbaar bij dit gedrag betrokken zijn – als uw boekhouder stiekem de fraude heeft gepleegd komt u niet in het register. Ook zijn er voor zielige oude arme vrouwtjes nog verzachtende omstandigheden denkbaar. 

En daar is het EVR-jaaroverzicht. Tromroffeltje, trompet: tataaa! In 2015 kende Friesland per hoofd van de bevolking de minste registraties, oftewel vastgelegde fraudegevallen. Op elke 10.000 inwoners waren dit er slechts 8,1. Aan kop gingen Flevoland (15,1), Zuid-Holland (13,7), Limburg (12,5) en Noord-Brabant (11,9). Wij frauderen hier het minst, man, man, man, wat zijn wij eerlijk. Dit lezen wij graag, dit geeft een lekker gevoel, en we hadden natuurlijk ook niet anders verwacht, in het zelfuitgeroepen beste land ter wereld.     

Alleen Zeeuwen zijn nog braver 

Ammehoela. Eerst een kleine correctie, die ons gelijk van de laatste plaats schuift. De verzekeraars becijferden niet alleen de fraude per 10.000 inwoners, ook de fraude per ingediende claim is uitgerekend. Nu claimen Friezen dus heel weinig op valse gronden, ja-ha, heel goed van ons, nou weten we het wel, maar per 10.000 door ons ingediende claims zijn er toch 6,5 goed voor een EVR-registratie. Hiermee verliezen we braafste plaats aan Zeeland, waar er maar 5,7 per 10.000 als frauduleus werden vastgelegd. 

Vergeleken met die ladenlichters in de vier ernstigste valsspeel-provincies vallen de Zeeuwen en wij nog reuze mee. Per 10.000 claims uit Flevoland werden er 11,2 genoteerd als oplichterij, uit Zuid-Holland 10,0, uit Limburg 7,6 en uit Noord-Brabant 7,2. Met onze 6,5 zitten we wel verdacht dicht bij de drie laatstgenoemde schurkengewesten. Hè, dat is nou vervelend. We troosten ons met de keiharde cijferlijst: in beide methoden van de berekening staan we toch maar even als beste en op één na beste. 

Ho. Wacht even. Wat zegt die EVR-registratie eigenlijk? Veel, maar niet alles. Zoals het Verbond van Verzekeraars ook als eerste toegeeft: een geslaagde fraude komt nergens in de boeken. Het is dus denkbaar dat Friezen zich een breuk frauderen. En dit zo slim doen dat tot nu toe geen verzekeraar er een vinger achter kreeg. In het verslag staat ook dat verzekeraars de meeste aandacht richten op de potentiële fraudeurs, zoals de 34-jarige man uit Lelystad of Almere met z'n zoveelste auto- of brandschade. Wij blijven hiermee lekker onder de horizon van de argwaan.   

Of zijn we gewoonweg te lui? 

Dit zaagt al aardig aan de poten van onze gerieflijke fauteuil vol eerlijkheid. Misschien zijn wij gewoon de grootste maar slimste boefjes. Die kans kunnen we evenwel, gegeven de sociaalgeografische samenstelling van de Friese bevolking, strepen. En het is mogelijk dat we gewoonweg te lui zijn. Formulieren vals invullen, nepfoto's in scène zetten, hard nadenken over wat we ook al weer hadden gelogen als de wantrouwende verzekeraar opbelt, en nog harder wanneer de schade-expert even wil langskomen. Wat een gedoe, terwijl anderen met een biertje op hun veranda zitten. 

Sluit evenmin uit dat we gemiddeld te dom zijn. Hoe moet dat eigenlijk, frauderen? Weet buurman daar meer van, buurman? Of we zijn na de eerste voorzichtige poging – schroeiplek in tapijt dat al lang geleden werd vervangen door laminaat – tegen het lampje gelopen, en gaven wegens aldus bewezen onnozelheid voor de rest maar op. De verzekering tillen: wij zijn er niet voor in de wieg gelegd, intellectueel gesproken, moet dan de conclusie luiden. 

Rest de optie dat we niet zo zijn gespitst op schade claimen. Ooit botste ik op eigen erf met een trailer tegen de auto van een vriend. Jammer, beurs trekken, leek mij. Neehee, zei vriend, je hebt toch wel een algemene WA-verzekering? Ja, hoor. Nou dan! En verdomd, de verzekering keerde netjes uit. Maar nog steeds duik ik bij allerhande huiselijke ongelukjes niet meteen in de map met polissen. Helaas valt ook dit in de categorie Buitengewoon Dom, als je recht hebt op vergoeding. Okee. Van alle mogelijkheden rest er dus maar eentje als 100 procent reëel. En die staat al boven dit stukje. 

Laatst gewijzigd op 13-05-2016 om 14:26 uur